ΜΕΛΕΤΗ: ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ & ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ(*) ΟΡΙΑΚΕΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ(**) ΣΤΟΥΣ ΓΟΕΒ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.

Συντάκτης: Γιάν.Φετφατσίδης, νομικός, διοικητικός υπάλληλος ΓΟΕΒπΘ-Λ, μέλος της Διοίκησης της ΠΟΥΟΕΒ

ΜΕΛΕΤΗ: ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ & ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ^(*) ΟΡΙΑΚΕΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ^(**) ΣΤΟΥΣ ΓΟΕΒ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.

Ι. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Α. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΕΒ

Οι ΓΟΕΒ, όσον αφορά στη νομική τους φύση, είναι -όπως όλοι οι ΟΕΒ- οργανισμοί κοινής ωφέλειας (άρθρο 6§1 του ν.414/1976, ΦΕΚ 212) που μετατράπηκαν -για λόγους λειτουργικής ευελιξίας- το 1972 (ν.δ. 1218, ΦΕΚ 133) από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ με δημόσιο χαρακτήρα (γνωμοδοτήσεις ΝΣΚ 588/1977 και 108/2001, η οποία τους χαρακτηρίζει Κρατικά ΝΠΙΔ), στο μέτρο που ασκούν με εξουσιαστική αρμοδιότητα διαχείριση επί των υδάτων και εκτελούν έργο καθ’ υποκατάσταση και παραχώρηση του Κράτους -το οποίο ελλείψει αυτών θα εκτελούσε η Διοίκηση- γι’ αυτό και ανήκουν αδιαμφισβήτητα στον (ευρύτερο) δημόσιο τομέα, όπως αυτός επαναπροσδιορίστηκε από το άρθρο 51§1 περ. γ΄ του ν. 1892/1990 (και συμπληρώθηκε από το άρθρο 4§6 του ν.1943/1991). Ως έργο έχουν τη διοίκηση, λειτουργία και συντήρηση των εγγειοβελτιωτικών έργων της περιοχής αρμοδιότητάς τους και αποτελούν δευτεροβάθμιους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (πρωτοβάθμιοι είναι οι Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων). Οι πόροι όλων των ΟΕΒ και η μισθοδοσία όλου του προσωπικού τους (τακτικού και εποχικού) προέρχονται από ανταποδοτικές εισφορές των ωφελουμένων (άρθρο 15§1 του ν.δ. 3881/1958, ΦΕΚ 181) και δεν επιβαρύνουν, γενικά, τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Δυνατότητα επιχορήγησης προβλέπεται κυρίως κατά τη φάση ανάπτυξης των έργων ή για την αποκατάσταση ή πρόληψη ζημιών που προέρχονται από πλημμύρες ή άλλη αιτία που συνιστά ανωτέρα βία (π.χ. λειψυδρία), εφόσον δεν μπορούν να καλυφθούν από τους ωφελούμενους (άρθρο 2 του ν. 414/1976, ΦΕΚ 212). Πρόσφατη, μάλιστα, θέση του Υπουργείου σε σχετικό ερώτημα, είναι ότι ακόμα και οι κλοπές -ο αριθμός των οποίων παρουσιάζει αύξηση με γεωμετρική πρόοδο- στις εγκαταστάσεις και τα αντλιοστάσια των ΟΕΒ, τα οποία κείνται διάσπαρτα στην ελληνική ανά την επικράτεια ύπαιθρο και αποτελούν ανυπεράσπιστη βορά στις βλέψεις των κακοποιών (ιδίως κατά τους μήνες που παραμένουν κλειστά και είναι εύκολος στόχος), δεν εμπίπτει στην έννοια της ανωτέρας βίας (!;) και επομένως δεν τίθεται θέμα επιχορήγησης ούτε για ένα τόσο σημαντικό θέμα, έστω κι αν η οικονομική αδυναμία των Οργανισμών να αποκαταστήσουν εγκαίρως τις ζημίες για την ομαλή πρόοδο της αρδευτικής περιόδου διακυβεύει ακόμα και τη δυνατότητα άρδευσης-στράγγισης. Κι αυτό, τη στιγμή που πολλοί από τους Οργανισμούς είναι υπερχρεωμένοι, για διάφορους λόγους που δεν είναι της στιγμής να αναλύσω.

---------------------------------

^(*) Ο όρος «ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ» είναι δανεισμένος από τον ευρέως (και καταχρηστικά, όσον αφορά τον άμαχο πληθυσμό) χρησιμοποιούμενο «ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ» και υποδηλώνει, ουσιαστικά, αυτό που η λαϊκή σοφία αποτυπώνει στην παροιμία «κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά».

^(**) Ο όρος «ΟΡΙΑΚΕΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ» μπορεί γενικά να είναι αδόκιμος έναντι του συνήθως χρησιμοποιούμενου περί οριακής λειτουργίας. Θεωρώ ωστόσο ότι η εδραιωμένη πλέον εικόνα στους ΓΟΕΒ έχει ως κύριο καθεστώς δράσης τους τη δυσλειτουργία, σε σημείο που σήμερα αγγίζει τη διάλυση, γι’ αυτό γίνεται λόγος για οριακές δυσλειτουργίες.

Οι επιχορηγήσεις που έλαβαν οι ΓΟΕΒ από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για τη μισθοδοσία του προσωπικού τους ανέρχονται σε 0,00 €, σύμφωνα με στοιχεία της Δ/νσης Αξιοποίησης Εγγειοβελτιωτικών Έργων & Μηχανικού Εξοπλισμού του ΥπΑΑ&Τ, καθώς πάγια είναι η θέση της Υπηρεσίας ότι η μισθοδοσία του πάσης φύσεως προσωπικού τους καλύπτεται, αποκλειστικά, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, από τους εξ ιδίων πόρους τους. Τέλος, οι ΓΟΕΒ προσλαμβάνουν το πάσης φύσεως προσωπικό τους με το ν. 2190/1994, γι’ αυτό και για

Þ το τακτικό τους προσωπικό ίσχυε η αναστολή προσλήψεων για το 2010 όπως και εμπίπτουν στους περιορισμούς προσλήψεων για τα έτη 2011-2013 (άρθρα 10-11 του ν.3833/2010),

Þ το εποχικό τους προσωπικό ίσχυσαν οι περιορισμοί του άρθρου 11§6 του ν.3833/2010 όπως αντικαταστάθηκε καταρχήν από το άρθρο 3§4δ΄του ν. 3899/2010 και στη συνέχεια το άρθρο 37§3 του ν. 3986/2011 και ισχύουν σήμερα.

Β. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΕΠΟΧΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Ø Το άρθρο 11(Περιορισμός προσλήψεων για τα έτη 2011 έως και 2013)§6 -πρώην 7- εδ. α΄ του ν. 3833/2010 «Προστασία της εθνικής οικονομίας − Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης» ορίζει: “Εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεις μίσθωσης έργου για το έτος 2010 περιορίζονται κατά τριάντα τοις εκατό (30%), σε σχέση με τις αντίστοιχες εγκρίσεις του έτους 2009. Ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει για προσλήψεις προσωπικού ορισμένου χρόνου που γίνονται για κάλυψη απρόβλεπτων και επειγουσών αναγκών.”

Ø Το άρθρο 3 (Εισοδηματική πολιτική έτους 2011 και ρυθμίσεις για τον περιορισμό των προσλήψεων στους κρατικούς φορείς) §4δ΄ του ν. 3899/2010 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας» ορίζει: “Το πρώτο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 11 του ν. 3833/2010, όπως αναριθμήθηκε από την προηγούμενη περίπτωση, αντικαθίσταται ως εξής: «Οι εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και οι συμβάσεις μίσθωσης έργου για το έτος 2011 περιορίζονται κατά δεκαπέντε τοις εκατό (15%) σε σχέση με τις αντίστοιχες εγκρίσεις του έτους 2010.»”

Ø Το άρθρο 37( Ρυθμίσεις για τον περιορισμό των προσλήψεων στους κρατικούς φορείς) §3 του ν. 3986/2011 «Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012−2015» ορίζει: “Τo πρώτο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 11 του ν. 3833/2010, όπως αντικαταστάθηκε και αναριθμήθηκε με την παρ. 4δ του άρθρου 3 του ν. 3899/2010, αντικαθίσταται ως εξής: «6. Οι εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου για το έτος 2011 περιορίζονται κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) σε σχέση με τις αντίστοιχες εγκρίσεις του έτους 2010 και κατά ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) κατ’ έτος για τα έτη έως και το 2015.

Οι ανωτέρω περιορισμοί δεν ισχύουν για τις εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου που εντάσσονται στο πλαίσιο ερευνητικών, αναπτυξιακών συμβολαίων και συγχρηματοδοτούμενων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους, έργων, εφόσον η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού δεν επιβαρύνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό.»”

ΙΙ. ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΙΣ ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΕΠΟΧΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΓΟΕΒ

Από την ερμηνεία του γράμματος του νόμου (λεκτική διατύπωση) της τελευταίας διάταξης προκύπτει ότι οι περιορισμοί στις εγκρίσεις προσλήψεων για το εποχικό προσωπικό [είτε προσλαμβάνονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (ΣΟΧ) είτε με συμβάσεις μίσθωσης έργου] ισχύουν:

v (ΣΤΕΝΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ για τις ΣΟΧ)

όταν συντρέχουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:

1. Να αφορούν καταρχήν «στο πλαίσιο ερευνητικών, αναπτυξιακών συμβολαίων και συγχρηματοδοτούμενων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους, έργων»,

2. με την επιπρόσθετη προϋπόθεση ότι «η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού δεν επιβαρύνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό».

Στην περίπτωση, δηλαδή, που η μισθοδοσία του προαναφερόμενου προσωπικού επιβαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό με οποιοδήποτε τρόπο (έστω και υπό τη μορφή συγχρηματοδότησης με οποιοδήποτε ποσοστό συμμετοχής), δεν αρκεί απλώς το τυπικό κριτήριο της κατηγορίας του έργου (π.χ. ερευνητικό κ.ά.) που ασκεί το προσωπικό αυτό για τη μη υπαγωγή του στις ρυθμίσεις των ανωτέρω περιορισμών. Υπό την ερμηνεία αυτή, το προσωπικό των ΓΟΕΒ με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και/ή συμβάσεων μίσθωσης έργου -μολονότι η μισθοδοσία του δεν επιβαρύνει άμεσα ή έμμεσα τον Κρατικό Προϋπολογισμό ούτε επιχορηγούνται (οπωσδήποτε για τη μισθοδοσία του προσωπικού τους) οι Οργανισμοί από αυτόν (ενδεικτικό από πολλά σχετικά το 2/29902/0020/27-4-2011 έγγραφο του ΓΛΚ για το εποχικό προσωπικό)- υπόκειται στους ανωτέρω περιορισμούς γιατί το έργο (διοίκηση-λειτουργία συντήρηση των εγγειοβελτιωτικών έργων) που έχει ανατεθεί στους Οργανισμούς να ασκούν ως φορείς δημόσιας εξουσίας, δεν εντάσσεται στα περιοριστικά απαριθμούμενα έργα της επίμαχης διάταξης.

Έτσι, όμως, παρατηρείται το οξύμωρο σχήμα να υφίστανται οι ΓΟΕΒ και το προσωπικό τους αδικαιολόγητους περιορισμούς στην αδιατάρακτη λειτουργία τους χωρίς ωστόσο να ανακουφίζεται εξ αυτού του λόγου ο Κρατικός Προϋπολογισμός ή τα μέτρα αυτά να συντείνουν στην αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης και του χρέους της χώρας. Αυτή είναι και η μόνη δικαιολογία για την “άνιση μεταχείριση” με άλλους τομείς/κλάδους όπως η δασοπυρόσβεση [που παρουσιάζει ομοιότητες με το έργο των ΟΕΒ (έχω χαρακτηρίσει τα υδρονομικά όργανα των ΟΕΒ “πυροσβέστες του κάμπου” -κατά αντιστοιχία με τους δασο-πυροσβέστες- γιατί χωρίς την παρουσία τους δεν μπορεί να επιτευχθεί η άρδευση των χωραφιών, με αναπόδραστη συνέπεια το ‘κάψιμο’ των ηρτημένων καλλιεργειών), στο μέτρο που και εκεί υπάρχουν εποχικές ανάγκες στη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, κατά αντιστοιχία με την αρδευτική περίοδο που έχουν οι ΟΕΒ], η μισθοδοσία του προσωπικού της οποίας επιβαρύνει αποκλειστικά τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Η αντίθετη -στρεβλή κατά την άποψή μου- προσέγγιση που φέρεται ως κρατούσα, έχει ως άμεσες συνέπειες αφενός να καταδικάζει αναίτια τους ΓΟΕΒ σε λειτουργικό αδιέξοδο, με ορατή την απειλή για τη μη ομαλή λειτουργία των έργων (ακόμα και διακοπή της άρδευσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το προσδοκώμενο εισόδημα του αγροτικού κόσμου, η οικονομική κατάσταση του οποίου επιδεινώνεται συνεχώς) και αφετέρου να ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια και την ανθρώπινη ζωή.

Ενδεικτικά στοιχεία για το ΓΟΕΒ Πεδ. Θεσ/κης-Λαγκαδά στον οποίο υπηρετώ:

Ο ΓΟΕΒ πεδιάδων Θεσ/κης-Λαγκαδά είναι ο μεγαλύτερος ΓΟΕΒ στην Ελλάδα. Η περιοχή δικαιοδοσίας του εκτείνεται στους νομούς Θεσ/νίκης, Ημαθίας, Πέλλας και Κιλκίς. Γι’ αυτό και η διοικητική του διάρθρωση περιλαμβάνει την Κεντρική Υπηρεσία (που συντίθεται από πέντε επιμέρους τμήματα) και τις Περιφερειακές μονάδες ως καταστήματα τοπικού ενδιαφέροντος (τέσσερις Τομείς ΓΟΕΒ και Γραφείο τέως λίμνης Γιαννιτσών). Οι προβλεπόμενες θέσεις τακτικών υπαλλήλων είναι από το 2002 -σύμφωνα με τον ισχύοντα Κ.Ε.Υ.- 76 (το 1991 προβλέπονταν 107 οργανικές θέσεις) ενώ σήμερα υπηρετούν μόλις 17. Για τις προσλήψεις τακτικού προσωπικού ισχύει η σχέση 1 πρόσληψη προς 5 αποχωρήσεις (1 προς 10 για το 2011) που ισχύει για όλο το Δημόσιο [άρθρο 11του ν. 3833/2010 που με βάση τις προτεραιότητες και τις ανάγκες, όπως αυτές θα προκύπτουν από τον ετήσιο προγραμματισμό προσλήψεων, στο σύνολο των φορέων του άρθρο 1 του ν. 3812/2009 και τη σχετική ΚΥΑ για τα κριτήρια κατανομής, η σειρά των ΓΟΕΒ δεν πρόκειται να έρθει πριν κλείσουν μόνοι τους(!)]. Το 2009 εγκρίθηκε εποχικό προσωπικό για 120 θέσεις. Με τους περιορισμούς των προαναφερθέντων διατάξεων το 2010 το εγκεκριμένο προσωπικό ανήλθε σε 84 θέσεις, φέτος ανέρχεται σε μόλις 42 και το 2015 θα ανέλθει -στην καλύτερη περίπτωση, αν μέχρι τότε δεν περικοπεί κι άλλο- σε περίπου 25(μόλις κατά τι παραπάνω από το 20% του αριθμού που ίσχυε το 2009 !).

Χαρακτηριστικά μεγέθη για το ΓΟΕΒ:

• Συνολική έκταση δικαιοδοσίας	2.060.000 στρ
• Αρδευόμενη έκταση συλλογικών δικτύων	1.060.000 στρ
• Κατανάλωση νερού: Παροχή αιχμής Αξιού	144.000 m3/h
Παροχή αιχμής Αλιάκμονα	250.000 m3/h
Ποσότητα νερού Αξιού	300 εκατ.m3
Ποσότητα νερού Αλιάκμονα	600 εκατ.m3
Συνολική	900 εκατ.m3
• Φράγματα	2
• Αρδευτικές Διώρυγες	320 χιλιόμ.
• Στραγγιστικές τάφροι	385 χιλιόμ.
• Αμμοχαλικόστρωτοι δρόμοι	363 χιλιόμ.
• Υπόγειο δίκτυο σωληνωτών αγωγών	295 χιλιόμ,
• Υδροληψίες υπογείου δικτύου	1373 τεμ.
• Δεξαμενές αναρρύθμισης νερού	17
• Αρδευτικά αντλιοστάσια	50
• Στραγγιστικά αντλιοστάσια	20
• Κέντρο ελέγχου	1
• Συνολική εγκατεστημένη ισχύς ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων	35 ΜW
• Μηχανικός εξοπλισμός: Αυτοκίνητα	13
• Χωματουργικά & οδοποιητικά μηχανήματα	4

Με δεδομένη την παγιωμένη υποστελέχωσή του σε τακτικό προσωπικό (κατάσταση που στο προσεχές μέλλον θα επιδεινωθεί καθώς υπάρχουν υπάλληλοι με ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα), είναι προφανής η αδυναμία του να λειτουργήσει εφεξής τα έργα αρμοδιότητάς του υπό καθεστώς στοιχειωδών συνθηκών ασφάλειας και ο κίνδυνος για κάποιο ατύχημα αφενός πιθανολογείται βάσιμα, αφετέρου μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες -πρωτίστως για την ανθρώπινη ζωή.

v (ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ για τις ΣΟΧ)

Μία άλλη ανάγνωση της κρίσιμης διάταξης -εντός του γράμματος του νόμου- έχει ως εξής:

«Οι ανωτέρω περιορισμοί δεν ισχύουν για τις εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας

- (α) ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου κ α ι

- (β) συμβάσεων μίσθωσης έργου που εντάσσονται στο πλαίσιο ερευνητικών, αναπτυξιακών συμβολαίων και συγχρηματοδοτούμενων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους, έργων,

εφόσον η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού [υπό (α) & (β)] δεν επιβαρύνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό.»

Η διαφορά αυτής της ανάγνωσης (διευρυμένη προσέγγιση για τις ΣΟΧ) έναντι της αρχικής (στενή προσέγγιση) είναι ότι ο αναφορικός σύνδεσμος «…..που εντάσσονται στο πλαίσιο….» περιορίζεται μόνο στις συμβάσεις μίσθωσης έργου (κατά την πρώτη προσέγγιση, αντίθετα, καταλαμβάνει και τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου). Υπό αυτή την οπτική το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου όλων των κρατικών φορέων (επομένως και των ΓΟΕΒ) δεν εμπίπτει στους περιορισμούς των εγκρίσεων πρόσληψης, «εφόσον η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού δεν επιβαρύνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό.»

Το επιχείρημα για την πρόκριση αυτής της ανάγνωσης έγκειται στο γεγονός ότι εφόσον πρόκειται για κάποιο έργο που είναι παραδοτέο στο πλαίσιο είτε ερευνητικού είτε συγχρηματοδοτούμενου προγράμματος είτε αναπτυξιακού συμβολαίου, η ΣΜΕ είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος απασχόλησης (σύμφωνα με τη διάκριση ΣΟΧ και ΣΜΕ που δέχεται ομόφωνα η επιστήμη και η νομολογία). Επειδή, όμως στην περίπτωση αυτή μένουν απροστάτευτοι όσοι απασχολούνται με ΣΜΕ που δεν εντάσσονται στον περιορισμένο κύκλο δραστηριοτήτων που περιγράφεται στο νόμο, μολονότι δεν επιβαρύνουν με οποιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό, θεωρώ ότι είναι επιτακτική ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλίας για την παροχή διευκρινήσεων ή διόρθωση της διάταξης προς αυτή την κατεύθυνση.

Η τελευταία αυτή ερμηνεία προσκτά νόημα και ενδιαφέρον γιατί συμπορεύεται και με άλλες ερμηνευτικές προσεγγίσεις όπως:

ü η τελολογική (= ο σκοπός που τέθηκε η εξαίρεση στους περιορισμούς των εγκρίσεων πρόσληψης είναι να μην επιβαρύνεται με οποιονδήποτε τρόπο ο Κρατικός Προϋπολογισμός με τη δαπάνη της μισθοδοσίας του εποχικού προσωπικού των κρατικών φορέων και η διασταλτική ερμηνεία της επίμαχης διάταξης ώστε να καταλάβει και τους ΓΟΕΒ -όπως και άλλους κρατικούς φορείς που η μισθοδοσία τους δεν επιβαρύνει με οποιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό- κινείται προς την κατεύθυνση αυτή και συντάσσεται με το πνεύμα του νόμου) και

ü η συστημική (= η υπό κρίση διάταξη εντάσσεται σε ένα πλέγμα-σύστημα διατάξεων που χρήζουν ενιαίας αντιμετώπισης. Στην περίπτωσή μας, οδηγός για το θέμα αυτό είναι η ανάπτυξη στρατηγικής και η λήψη πρόσφορων μέτρων για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης και του διογκωμένου χρέους που μαστίζει τη χώρα, μεταξύ των οποίων είναι, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ελλάδα έναντι των δανειστών της και των δανειακών της υποχρεώσεων και ο περιορισμός του εποχικού προσωπικού των κρατικών φορέων που έχει ως άμεσο αντίκρισμα την περιστολή της δαπάνης μισθοδοσίας του αντίστοιχου προσωπικού, στο μέτρο που ο Κρατικός Προϋπολογισμός επιβαρύνεται καθ’ οποιονδήποτε τρόπο με αυτή.)

Αντίθετα, η επιβολή των περιορισμών αυτών σε κρατικούς φορείς που δεν επιβαρύνουν, γενικά (αλλά και ειδικά όσον αφορά το κόστος μισθοδοσίας του εποχικού προσωπικού τους, όπως ορίζει η διάταξη), τον Κρατικό Προϋπολογισμό, κρίνεται ακατανόητη, αλυσιτελής, άστοχη και υπό προϋποθέσεις επικίνδυνη, στο βαθμό που οι περιορισμοί αυτοί μπορεί να διαταράξουν σε τέτοιο σημείο την εύρυθμη λειτουργία τους ώστε οι υπηρεσίες που παρέχουν να καθίστανται εφεξής, τουλάχιστον πλημμελείς, με διαφαινόμενους τους κινδύνους για την ανθρώπινη ζωή -πρωτίστως- αλλά και τη δημόσια ασφάλεια, γενικά.

Αν ωστόσο η Κυβέρνηση επιμένει ότι τα 3 πλαίσια:

- ερευνητικά έργα,

- αναπτυξιακά συμβόλαια και

- συγχρηματοδοτούμενα, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους, έργα,

περιλαμβάνουν και τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η συνταγματική αρχή της ίσης μεταχείρισης για τη ρύθμιση ομοειδών/συναφών/ παρεμφερών καταστάσεων (εφόσον δεν υπάρχει κάποιος άλλος λόγος δημοσίου συμφέροντος που να δικαιολογεί τη διάκριση) και η ταυτότητα του δικαιολογητικού λόγου (= οι περιορισμοί στο εποχικό προσωπικό να μην ισχύουν σε όσους κρατικούς φορείς δεν επιβαρύνουν καθ’ οποιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό) επιβάλλουν την εξίσωση των υπό κρίση δύο καταστάσεων, με τη λήψη πρωτοβουλίας παρέμβασης για την επίμαχη διάταξη. Εξάλλου, είναι κοινής παραδοχής η θέση που καταχώρισα και στη διαβούλευση για την άνισα διακριτή μεταχείριση που επιφύλαξε ο νομοθέτης στο εποχικό προσωπικό των ΓΟΕΒ έναντι του αντίστοιχου των ΤΟΕΒ στο άρθρο 1 του ν. 3812/2009, σύμφωνα με την οποία ο γενικός κανόνας κάμπτεται δικαιολογημένα σε ειδικές περιπτώσεις που ορίζονται ωστόσο με αντικειμενικούς όρους ώστε να μην εμφιλοχωρούν μομφές ή έστω νύξεις για ‘φωτογραφικές’ διατάξεις οι οποίες προκαλούν την κοινωνία.

v ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΑΣΣΟΝ

Βάσει της ερμηνευτικής αρχής «στο μείζον περιέχεται το έλασσον», αφού η εξαίρεση από τους περιορισμούς ισχύει για συγχρηματοδοτούμενα, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους, έργα, «εφόσον η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού δεν επιβαρύνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό», μπορεί επαρκώς να υποστηριχτεί ότι πολύ περισσότερο η εξαίρεση ισχύει για έργα που δε συγ-χρηματοδοτούνται αλλά επιβαρύνουν αποκλειστικά τρίτους, όπως είναι, στην περίπτωση των ΓΟΕΒ, οι ωφελούμενοι από τη λειτουργία των έργων.

ΙΙΙ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρώ ότι οφείλετε να μεριμνήσετε άμεσα για:

· την έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου που θα εξαιρεί τους ΓΟΕΒ (και όσους άλλους κρατικούς φορείς δεν επιβαρύνουν με τη μισθοδοσία τους τον Κρατικό Προϋπολογισμό) από τους περιορισμούς στις εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου

[: Η λύση αυτή είναι πιο ήπια, προσφέρει στους ΓΟΕΒ ισοδύναμη προστασία με την επόμενη, υλοποιεί την αρχή της ίσης μεταχείρισης που προσήκει σε ρύθμιση συναφών θεμάτων (=εξαίρεση των κρατικών φορέων που δεν επιβαρύνουν τον Κρατικό Προϋπολογισμό από τους περιορισμούς στις εγκρίσεις πρόσληψης εποχικού προσωπικού), δεν αντιστρατεύεται το πνεύμα του νομοθέτη και δεν εκθέτει διεθνώς τη χώρα όπως, αντίθετα, θα συμβεί, ενδεχομένως, με την επόμενη εναλλακτική πρόταση που μπορεί να κινήσει υπόνοιες άρσης ¨νομιμοφροσύνης¨ της Κυβέρνησης στις επιταγές της λεγόμενης Τρόικας] ή

· την τροποποίηση-συμπλήρωση του άρθρου 37§3 του ν. 3986/2011 ώστε να καταλαμβάνει και κρατικούς φορείς (όπως είναι οι ΓΟΕΒ), η μισθοδοσία του προσωπικού των οποίων δεν επιβαρύνει με οποιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Στην τελευταία περίπτωση, κάποιες ενδεικτικές αλλαγές της διάταξης (από ένα ευρύ φάσμα λεκτικών αναδιατυπώσεων) θα μπορούσαν να έχουν ως εξής:

«(…) Οι ανωτέρω περιορισμοί δεν ισχύουν για τις εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου που εντάσσονται στο πλαίσιο ερευνητικών, αναπτυξιακών συμβολαίων και συγχρηματοδοτούμενων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους, έργων, εφόσον η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού δεν επιβαρύνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό».

[Η παραπάνω διατύπωση -κατά την άποψή μου είναι προτιμότερη- παρακάμπτει το εργασιακό πλαίσιο (π.χ. ερευνητικό κ.ά. έργο) του προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και/ή συμβάσεων μίσθωσης έργου ως πεδίο αναφοράς για την εφαρμογή των εξαιρέσεων και στοχεύει ευθέως στον πυρήνα του θέματος που είναι η μη περαιτέρω επιβάρυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού από τη μισθοδοσία του προσωπικού αυτού που εργάζεται/απασχολείται σε κρατικούς φορείς.]

«(…) Οι ανωτέρω περιορισμοί δεν ισχύουν για τις εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου που εντάσσονται στο πλαίσιο ερευνητικών, αναπτυξιακών συμβολαίων και συγχρηματοδοτούμενων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους, έργων ή αφορούν σε φορείς του ευρύτερου Δημόσιου τομέα όπως αυτός επανοριοθετήθηκε με το άρ. 51§1 περ. γ΄ του ν.1892/1990 (ή βλ. π.χ. τον πιο διευρυμένο ορισμό του Δημόσιου τομέα στο άρ.3 του π.δ. 164/2004), εφόσον η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού δεν επιβαρύνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό.»

ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ (ισχνής βασιμότητας)

Όλα τα παραπάνω ισχύουν για το πρώτο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 11 του ν. 3833/2010, όπως αναριθμήθηκε και ισχύει.

Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 11του ίδιου νόμου ορίζει: «Ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει για προσλήψεις προσωπικού ορισμένου χρόνου που γίνονται για κάλυψη απρόβλεπτων και επειγουσών αναγκών.» Επειδή τέθηκε θέμα αν εμπίπτουμε σε μία από τις ανωτέρω κατηγορίες ώστε να μην εφαρμόσουμε τους περιορισμούς στις εγκρίσεις πρόσληψης του εποχικού προσωπικού, επισημαίνω ότι οι δύο όροι συντρέχουν σωρευτικά, δηλαδή πρέπει να πρόκειται για απρόβλεπτες και επείγουσες ανάγκες. Τέτοιες ανάγκες είναι ιδίως αυτές που οφείλονται σε ανωτέρα βία (π.χ. σεισμοί, πλημμύρες, θεομηνίες). Αντίθετα, οι εποχικές ανάγκες των ΓΟΕΒ δεν μπορούν, σε καμιά περίπτωση, να χαρακτηριστούν ως απρόβλεπτες αφού πρόκειται για πάγιες ανάγκες (ορισμένες και με διαρκή χαρακτήρα καθώς καλύπτουν οργανικά κενά λόγω της αναστολής προσλήψεων και των λοιπών περιορισμών που ισχύουν για το τακτικό προσωπικό) οι οποίες εμφανίζουν σταθερή περιοδικότητα επανάληψης. Παρεμπιπτόντως, ο επείγον χαρακτήρας των αναγκών θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί υπό προϋποθέσεις. Ειδικότερα, το πολύ όψιμο της έγκρισης ουσιαστικά ακυρώνει τη δυνατότητα πρόσληψης εποχικού προσωπικού τουλάχιστον για τις ανάγκες της φετινής αρδευτικής περιόδου. Αυτό όμως δεν έχει κανένα άμεσο ουσιαστικό όφελος γιατί η συνέπεια του χαρακτηρισμού κάποιων αναγκών ως επειγουσών είναι η μη εφαρμογή αριθμητικού περιορισμού στο προς έγκριση πρόσληψης εποχικού προσωπικού (θέμα που ήδη είναι μαχητό με τα υπό ανωτέρω διαλαμβανόμενα) και όχι η επίσπευση της διαδικασίας που είναι το κυρίως ζητούμενο. Για το λόγο αυτό κρίνεται απρόσφορος γιατί ακόμα κι αν γίνει αποδεκτός ο επείγον χαρακτήρας των αναγκών, δεν μπορεί να καμφθεί ο σκόπελος της προβλεπόμενης διοικητικής διαδικασίας (έκδοση ΚΥΑ έπειτα από γνωμοδότηση του ΑΣΕΠ και στη συνέχεια έκδοση της εγκριτικής απόφασης της επιτροπής του άρθρου 2§1 της ΠΥΣ 33/2006 όπως ισχύει).

ΙV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Οι αυστηροί περιορισμοί για το εποχικό προσωπικό των ΓΟΕΒ, το οποίο αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του ανθρώπινου δυναμικού τους (με μεγάλη αριθμητική διαφορά από το τακτικό προσωπικό) και τον κινητήριο μοχλό των Οργανισμών στη διάρκεια της αρδευτικής περιόδου, δε θέτει μόνο σε επισφάλεια την καλή λειτουργία των έργων αλλά αποτελεί και ανυπέρβλητο πρόσκομμα εξαιτίας της πρακτικής αδυναμίας τους να λειτουργήσουν στοιχειωδώς εφεξής τα έργα ευθύνης τους. Η κατάσταση αυτή δε συνάδει με τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα που προσέδωσε η Πολιτεία στους Οργανισμούς και το γεγονός ότι η μισθοδοσία του προσωπικού που απασχολούν δεν επιβαρύνει καθ’ οποιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Η ένταση και η διάρκεια των περιορισμών, σε σημείο ώστε το εποχικό προσωπικό μέσα σε 6 χρόνια (2010-2015) να μειωθεί περίπου στο 20% (χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η μείωση του τακτικού προσωπικού λόγω ώριμων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων) και το οποίο λόγω των επιτακτικών υπηρεσιακών αναγκών που καλύπτει, λογίζεται ως ‘οιονεί’ τακτικό προσωπικό [σε άλλο γραπτό μου αναφέρομαι στην ανάγκη τροποποίησης της σύνθεσης του προσωπικού των ΓΟΕΒ ώστε να συμπεριλάβει και θέσεις τακτικού προσωπικού με σχέση εργασίας εκ περιτροπής (μερικής) απασχόλησης για τους μήνες της αρδευτικής περιόδου -κάτι τέτοιο το προβλέπει πλέον ρητά ο ν. 3846/2010 στο άρθρο 2§3- για κάποιες ειδικότητες που δεν περιγράφονται στους ΚΕΥ τους, καθώς την κρίσιμη αυτή περίοδο τα υδρονομικά όργανα π.χ. καλύπτουν πάγιες εποχικές ανάγκες], παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και της προσφορότητας των χρησιμοποιούμενων μέσων, αφού οι προωθούμενες ρυθμίσεις επιφέρουν τροποποιήσεις μόνιμου χαρακτήρα, χωρίς όμως να βρίσκονται σε αντιστοίχηση με τον επιδιωκόμενο σκοπό, που είναι η αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος και του διογκωμένου χρέους της χώρας μέσω της εφαρμογής του προγράμματος σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας και της λήψης επειγόντων μέτρων για την εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012−2015.

Αποτέλεσμα της ανεπιεικούς αυτής πρακτικής που εφαρμόζει η Πολιτεία στους ΓΟΕΒ είναι η επινόηση από τους τελευταίους πλάγιων τρόπων καταστρατήγησης των διατάξεων για το εποχικό προσωπικό που προσλαμβάνουν, προκειμένου να εκπληρώσουν στο ακέραιο την αποστολή τους ως κοινωφελείς οργανισμοί, λειτουργώντας υπό καθεστώς που προσομοιάζει με ανωτέρα βία και κατάσταση ανάγκης χάριν του γενικότερου δημόσιου συμφέροντος και της δημόσιας ασφάλειας, υλοποιώντας έμπρακτα (χωρίς ωστόσο πλήρες το αίσθημα ευθύνης, το οποίο, κατά την άποψή μου, θα υπήρχε αν προσελάμβαναν εγκαίρως το απαραίτητο, σύμφωνα με τις αυστηρά υπηρεσιακές και ανεπίδεκτες αναβολής ανάγκες τους, προσωπικό εξ ιδίων, έστω και χωρίς την εγκριτική απόφαση, τηρώντας όμως στο ακέραιο τους όρους, τη διαδικασία και τα κριτήρια του ν. 2190/1994 ως ελάχιστες εγγυήσεις νομιμότητας & διαφάνειας που αναμένει κάποιος από κρατικούς φορείς) τον “αυτοδιαχειριστικό” (=με κάποια δόση νοθείας στην έννοια) χαρακτήρα που επιφύλαξε και απέδωσε η ίδια η Πολιτεία στους Οργανισμούς, στη φιλότιμη -κατά τ’ άλλα- προσπάθεια των τελευταίων να ελαχιστοποιήσουν τις ασύμμετρες συνέπειες από την εγκληματική ολιγωρία των (ανεύθυνων ;) υπευθύνων.

Ειδικότερα, ο αυτοδιοικητικός χαρακτήρας όλων των ΟΕΒ ως μοντέλο διαχείρισης των Οργανισμών επετεύχθη με τη μετατροπή τους από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ, προκειμένου να αποδεσμευτούν από τις διατάξεις για το Δημόσιο Λογιστικό και άλλους τέτοιους επιμέρους περιορισμούς που δεσμεύουν τα ΝΠΔΔ, ούτως ώστε να τους δοθεί η ευχέρεια να αντιμετωπίζουν έγκαιρα τα διάφορα θέματα και να αναπτύσσουν δραστηριότητα και πρωτοβουλία στους τομείς της Διοίκησης, της Συντήρησης και της Λειτουργίας των εγγειοβελτιωτικών έργων.

Επίσης, στη παρ. 2 του μοναδικού άρθρου του ίδιου νομοθετήματος (ν.δ. 1218/1972) ορίζεται «Οι ΟΕΒ δύνανται να προσλαμβάνουν πάσης φύσεως προσωπικόν, διά την κανονικήν λειτουργίαν αυτών»,

ευχέρεια η οποία κλονίζεται (αν δεν ακυρώνεται ή έστω δυναμιτίζεται) από τους δυσβάσταχτους περιορισμούς

αφενός στην έγκριση πρόσληψης του εποχικού προσωπικού τους και

αφετέρου από τις ιδιαίτερα χρονοβόρες διαδικασίες έγκρισης και πρόσληψης που έχουν ως αποτέλεσμα να οδηγούν σε απλή περιγραφή των διατάξεων της κείμενης περί ΟΕΒ νομοθεσίας και να ωθούν, έμμεσα, τους τελευταίους -άκοντες- στην παρανομία.

Αν τα διάφορα κέντρα λήψης αποφάσεων (με προεξάρχοντες τα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης & Εσωτερικών αλλά και την Κυβέρνηση γενικότερα) σκοπεύουν να πάψουν να εθελοτυφλούν και να μην ανέχονται άλλο αυτή την κατάσταση που δεν τιμά κανέναν (το ερώτημα πώς μέσα Ιουλίου οι ΓΟΕΒ λειτουργούν τα έργα και εξυπηρετούν τους ΤΟΕΒ και τους αγρότες στην περιοχή δικαιοδοσίας τους χωρίς να τους έχει εγκριθεί το για αυτό το σκοπό προβλεπόμενο εποχικό προσωπικό, παραμένει ρητορικό), οφείλουν όχι να καταλογίσουν υπαιτιότητα και να αναζητήσουν ευθύνες από τα ΔΣ των Οργανισμών για ένα θέμα που το κύριο βάρος της ευθύνης φέρει διαχρονικά η Πολιτεία αλλά να καλέσουν τις Διοικήσεις των ΓΟΕΒ και αντιπροσωπείες των εργαζομένων που ζουν τα καθημερινά θεσμικά και διοικητικά προβλήματα των Οργανισμών και έχουν προτάσεις για την αντιμετώπισή τους ώστε άμεσα και από κοινού να συντονίσουν τις κινήσεις τους, προκειμένου να αμβλυνθεί (ήδη είναι αργά) το λειτουργικό αδιέξοδο.

Αν, από την άλλη, οι Διοικήσεις των ΓΟΕΒ (μη αιρετά και αιρετά μέλη των Δ.Σ.) δεν σκοπεύουν να παραιτηθούν μπροστά σε αυτή τη λειτουργική κρίση που ακυρώνει, σύμφωνα με το ανωτέρω ισχύον θεσμικό πλαίσιο, τον αυτοδιαχειριστικό ρόλο των Οργανισμών και καθιστά το νευραλγικής σημασίας έργο που καλούνται να επιτελέσουν βασανιστικό και τρικυμιώδες, οφείλουν, στο μέτρο που επιθυμούν να εξακολουθήσουν να λειτουργούν ως υπεύθυνα μέλη των συλλογικών οργάνων Διοίκησής τους, να πάψουν αυτό το παρασκηνιακό κρυφτούλι με την Κεντρική Διοίκηση και τους παράτυπους τρόπους εργασίας του εποχικού προσωπικού και να διεκδικήσουν τις συνθήκες εκείνες που

® αφενός εγγυώνται την αριθμητική επάρκεια που οδηγεί στην εύρυθμη λειτουργία των Οργανισμών και

® αφετέρου απομακρύνουν την πιθανότητα να κατηγορηθούν για παρανομίες στην απασχόληση του εποχικού προσωπικού για τις οποίες απειλούνται σοβαρές κυρώσεις.

® Παράλληλα, επίσης, θα πρέπει να μεριμνήσουν και για το “ξεκλείδωμα” στους περιορισμούς προσλήψεων τακτικού προσωπικού, το οποίο η παγιωμένη υποστελέχωση θέτει ως μόνιμο βραχνά, καθώς ερείδεται στην ίδια δικαιολογητική βάση (=δεν επιβαρύνει καθ’ οποιονδήποτε τρόπο τον Κρατικό Προϋπολογισμό) έστω και με μετατάξεις είτε από υπεράριθμο προσωπικό άλλων κρατικών φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα είτε από διάγοντες σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας.

Θεωρώ ότι το ΥπΑΑΤ (όσο ακόμα είναι το επισπεύδον Υπουργείο) κρίνεται σκόπιμο να προχωρήσει, σε συνεργασία και με άλλους φορείς (Περιφέρειες, Ομοσπονδία εργαζομένων, ενώσεις αγροτών κ.ά.), σε οργάνωση γόνιμου διαλόγου και διαβούλευσης με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ενδιαφερόμενους για το μέλλον των ΓΟΕΒ (αλλά και των ΟΕΒ συνολικά) υπό το φως των εξελίξεων που έχουν εισαγάγει

ο ν. 3199/2003 για την ενιαία διαχείριση των υδάτων ανά λεκάνη απορροής, που θεσπίστηκε για την προσαρμογή της χώρας στην κοινοτική οδηγία ΕΕ/60/2000,

ο ν. 3852/2010 για το νέο πρότυπο αρχιτεκτονικής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που εγκαινιάζει και το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει οδηγό για αντίστοιχες κινήσεις στο χώρο των ΟΕΒ όπως γίνεται π.χ. στην Παιδεία, την Υγεία

και η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας που σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλει κινήσεις συγχωνεύσεων, αρκεί να τηρούνται κάποια ασφαλή κριτήρια και η λήψη των σχεδιαζόμενων μέτρων να είναι πρόσφορη για την εξυπηρέτηση του σκοπού για τον οποίο αυτά προβλέφτηκαν.

…………………………………………………………………………………

Διατελώ στη διάθεσή σας για συμπληρωματικές πληροφορίες και ευελπιστώ να λάβετε εγκαίρως τα απαραίτητα μέτρα για την άμεση αποκατάσταση της άστοχης αδικίας που συντελείται για το εποχικό προσωπικό των ΓΟΕΒ συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην εξομάλυνση της λειτουργίας τους.

Θεσσαλονίκη, 12/7/2011

τηλ. επικοινωνίας 2310528699